Problematics - Campus boulderwedstrijd

29 januari 2018 - Vincent de Boer

Op 27 januari organiseerde boulderhal de Campus in Den Haag voor het eerst de boulderwedstrijd Problematics. De Campus is de grootste boulderhal van Nederland en daar hebben ze goed gebruik van gemaakt. Maar liefst 100 nieuwe boulders waren er in de muur geschroefd!

Als je je nu afvraagt "100 boulders, is dat niet wat veel om op 1 middag te klimmen, hoe werkt dat dan?" dan is dat precies mijn eerste gedachte toen ik dit las. Ik moest dus wel meedoen om daar achter te komen. Gelukkig bleek het niet nodig alle 100 boulders te klimmen.

De boulders hadden allemaal een waardering, van 3 tot aan heel hoog. De beste 12 boulders die je getopt had mocht je meetellen. Het aantal pogingen hoefde je niet bij te houden. Alleen bij gelijke stand telde het aantal boulders die in 1 keer getopt (geflashed) waren. Bovendien was de wedstrijd in 3 categorieën opgedeeld. C (3-6a), B (6a-6c) en A (6c en hoger). Alle boulders telden in een of twee categorieën mee. Zo kon een 6a route bijvoorbeeld voor categorie B en C meetellen of alleen voor B. Je mocht zelf kiezen in welke categorie je meedeed. Iedere categorie had ook nog een finaleronde om de winnaar te bepalen. Daarover later meer.

Omdat er zoveel te klimmen was en ook al vanaf een laag niveau is dit een bijzonder toegankelijk concept. Zeker een aanrader voor iedereen die een keer een wedstrijd wil proberen maar nog twijfelt hij/zij daar wel goed genoeg voor is. Volgend jaar Problematics meedoen dus! Wat ook een leuk effect van het grote aantal boulders en de vele ruimte was, was dat je ondanks de grote hoeveelheid deelnemers nauwelijks hoefde te wachten. 

Ik begon rustig met wat boulders in categorie C. Even opwarmen en kijken hoe het niveau was voordat ik me meteen in hopeloze projectjes vast zou bijten. Toen dat best goed bleek te gaan besloten om voor categorie B te gaan. Er waren allerlei leuk uitziende boulders en ik begon spijt te krijgen dat ik pas een uurtje na de start begonnen was. Zo was er een boulder waar je hangend aan je voeten begon, een boulder waar je als een aap aan super grote grepen mocht slingeren en het nodige gespring en gebalanceer. Sommige categorie B boulders waren me echt een stapje te lastig, maar er was ook heel veel dat wel lukte. Net voor de tijd op was nog een 6C boulder gehaald die ik eerder al talloze keren vergeefs geprobeerd had. 

Een mooie afsluiter dacht ik. Nou, niet dus. De beste 4 klimmers uit iedere categorie werden zoals eerder gezegd uitgenodigd om de finale te klimmen. Iets waar ik me als middenmoter niet mee bezig hou meestal, maar ik mocht meedoen in de B-categorie. Dat betekende dat mijn plannen voor de avond in de problemen zouden komen en dat ik na ruim 3 uur fanatiek boulderen mijn schoentjes weer aan moest doen. Maar daar twijfelde ik natuurlijk niet te lang over. Super leuk om zo'n kans te krijgen!

De finale klimmen betekende dat we nog 3 boulders moesten klimmen waarbij het aantal pogingen door een heuse jury werd bijgehouden. Bovendien mochten we de anderen niet zien klimmen en werden we om beurten opgeroepen om te klimmen. Oh ja, en er was ook publiek. Genoeg redenen om een beetje zenuwachtig te worden dus. Gelukkig was de eerste boulder te doen en haalden we die alle 4. Een schandelijke afgang was voorkomen dus daarna was het gewoon genieten van de ervaring. Uiteindelijk haalde ik de tweede ook en stond ik voor de laatste boulder op de tweede plek. De laatste boulder bleek een te grote uitdaging. Mijn tenen vonden het inmiddels ook niet zo leuk meer dat ik nog op super kleine voetgreepjes wou gaan staan maar gezien de situatie moesten die zich maar stil houden. Helaas bleken mijn verwoedde pogingen net niet voldoende om de top te halen.

Natuurlijk was ik na afloop wel ontzettend trots op een tweede plaats, en was het voor mij een geweldige ervaring om eens "echt" on-sight te klimmen met jury en publiek. In de A-categorie won Tim Reuser, die niet alleen de finale won maar ook nog eens 99 van de 100 boulders geklommen had. Voor hem een minder unieke ervaring, maar toch: Als ik iemand was die een petje zou dragen zou ik hem afnemen, wat een prestatie!